Przemek Radomski
Dołączył: 22 Kwi 2008
Posty: 1
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/10 Skąd: Poznań
|
Wysłany: Śro 0:51, 23 Kwi 2008 Temat postu: ŻMIJEWSKI. SZTUKA/POLITYKA |
|
|
ŻMIJEWSKI. SZTUKA/POLITYKA
23-25 kwietnia 2008, CK ZAMEK w POZNANIU
Klub Krytyki Politycznej w Poznaniu oraz Centrum Kultury Zamek zapraszają na przegląd twórczości Artura Żmijewskiego i dyskusje poświęcone twórczości artysty oraz zaangazowania sztuki w dyskursy społeczne i polityczne.
Impreza odbywa się w CK Zamek, w sali kominkowej.
23 kwietnia, środa, godz. 16.00
Wykład Jacka Zydorowicza (Instytut Kulturoznawstwa UAM):
Zbliżenie: Żmijewski
Wykład poświęcony twórczości Artura Żmijewskiego będzie próbą umiejscowienia kolejnych prac artysty w rozmaitych kontekstach, w jakich przyszło im zaistnieć. Zaprezentowane zostaną starsze pracy artysty, m. in. Berek, Lekcja Śpiewu czy Pielgrzymka (zrealizowana wspólnie z Pawłem Althamerem).
23 kwietnia, środa, godz. 19.00
Pokaz filmów: Powtórzenie oraz 80064.
O filmie Powtórzenie:
Projekt Artura Żmijewskiego POWTÓRZENIE został wybrany do pawilonu polskiego na 51. Biennale w Wenecji w 2005 roku. Artysta postanowił ponownie przeprowadzić eksperyment Philipa Zimbardo z 1971 roku, znanego jako Stanford Prison Experiment. Zimbardo, specjalista od "psychologii zła", badał zachowanie zwykłych osób umieszczonych w rolach więźniów i strażników w sytuacji prowizorycznego więzienia. Wyniki eksperymentu miały dowodzić, że zachowania ludzi są przewidywalne i zależą od warunków, w jakich ci się znajdują. Ponad 30 lat później, w Polsce Żmijewski stosunkowo dokładnie odtworzył szczegóły eksperymentu Zimbardo. Przebieg POWTÓRZENIA był jednak skrajnie odmienny - uczestnicy (więźniowie i strażnicy) wspólnie zdecydowali się opuścić więzienie buntując się przeciw autorowi projektu. Film Żmijewskiego wzbudził w Polsce liczne polemiki. (za: culture.pl)
Czas trwania filmu – 75’.
O filmie 80064:
80064 z 2004 roku. Jego tytuł to numer obozowy byłego więźnia Auschwitz Józefa Tarnawy. Żmijewski namawia go na ponowne wytatuowanie numeru. W zamierzeniach artysty film miał być próbą "otwarcia drzwi pamięci", nagłej "erupcji wspomnień" poprzez przypomnienie upokorzenia sprzed lat. Mężczyzna waha się, ale w końcu zgadza się w wyniku usilnych nalegań Żmijewskiego. Sytuacja w salonie tatuażu oddaje (i powtarza) mechanizm konformizmu, całkowitego pogodzenia z losem i podporządkowania się nieludzkim regułom, co więźniom obozów dawało cień szansy na przeżycie.
Czas trwania filmu – 9’20”
24 kwietnia, czwartek, godz. 19.00
Pokaz filmów z cyklu „o pracy”: Aldo, Dorota, Yolanda
Dyskusja: Manifest skutku, skutek manifestu. Wokół sztuki i polityki Artura Żmijewskiego.
Udział wezmą: Piotr Bernatowicz – ARTeon, Iza Kowalczyk – UMK w Toruniu, Adam Mazur – Obieg.
Prowadzenie: Igor Stokfiszewski – Krytyka Polityczna
25 kwietnia, piątek, godz. 19.30
Pokaz filmu Oni
Dyskusja z publicznością: My. Antagonizm i dialog.
Udział wezmą: Artur Żmijewski, Sławomir Sierakowski , Igor Stokfiszewski
O filmie Oni:
Film jest relacja z warsztatów prowadzonych przez artystę z przedstawicielami zantagonizowanych grup społecznych: działaczami organizacji skupionych wokół Radia Maryja, narodowej prawicy, członkami ugrupowań młodej lewicy i członkami mniejszości żydowskiej. Warsztaty były miejscem spotkania i rozmowy „bez slow”, przy pomocy działań i znaków plastycznych. Dyskusje na forum publicznym miedzy tymi grupami prowadza do niemożliwych do rozwikłania sporów, kłótni. Warsztaty miały na celu stworzenie przestrzeni dla spotkania i przepracowania wzajemnej niechęci. Miał to umożliwić inny od mówionego język sztuki. Zamiast eskalowania niechęci artysta zaproponował grę, która pozwoliłaby na przekroczenie ograniczeń dyskusji.
Film ujawnia moment rodzenia się i działania języków nienawiści. Jego autor w swoim manifeście „stosowane sztuki społeczne” (2007) pisze, ze sztuka powinna mieć społeczne oddziaływanie, a jej celem nie jest tylko zdobycie swojej własnej autonomii, ale tez rzeczywisty skutek i zaistnienie artystów w sferze publicznych debat i dyskusji społeczno-politycznych. Metoda pracy zastosowana w warsztatach odnosi się do zadania z pracowni Grzegorza Kowalskiego na warszawskiej Akademii sztuk Pięknych, nazywanego „obszarem wspólnym, obszarem własnym”, którego założeniem jest porozumiewanie się bez użycia slow, rezygnacja z hierarchii profesor-studenci i artystyczna wolność.
Czas trwania filmu – 26’
Wstęp wolny na wszystkie pokazy i dyskusje wolny.
Organizatorzy: Krytyka Polityczna, Klub Krytyki Politycznej w Poznaniu, Centrum Kultury Zamek, Fundacja Galerii Foksal.
Patroni: Obieg, Arteon, Metropolia, Radio Afera.
Post został pochwalony 0 razy
|
|